سلام
امروز جمعه 16/7/89
من زهرا مسئول واحد علمی و پژوهشی بسیج دانشجویی شهرستان شاهرود هستم. بگذریم که در کنار مسئولیت علمی خیلی کارای دیگه هم انجام میدم.
دلم میخواد اینجا از خاطراتم توی این مدتی که فعالیت کردم توی بسیج دانشجویی رو بنویسم. اما چون از اول شروع نکردم حالا هم خاطرات رو از آخر مینویسم. یعنی از همین دیروز.
دیروز با یه دوست جدید صحبت کردم. نویسنده وبلاگ عاشقانه خانم سادات موسوی. البته اگه ایشون من رو دوست خودشون بدونن.
شاید دلیل نوشتنم همین صحبت با ایشون بود. وگرنه من خیلی وقت هست که قلم نگرفتم و ننوشتم. یه زمانی اونقدر حوصله نوشتن داشتم که صدای همه در میومد از اینکه همش سرم تو کاغذ هست. همیشه جوهر خودکار رو دستام بود. از بچگی وقتی بابام دانشجو بود و کتاب میخوند عادت همیشگی من این بود که با خودکار و مداد ئنبال بابام که ایستاده درس میخوند میافتادم تا کتاباشو بگیرم خط حطی کنم.
جالب این بود که سعی میکردم خط های کوچیک بکشم مثل نوشته های کتاب. نه خطهای بلند و کج و معوج. بابام بیچاره در میرفت رو تختی که لحاف و رختخوابها روش چینده میشد میرفت درس میخوند که مبادا کتاباش به دست من بیفته.
تقریبا با املای کلمات از همون بچگی آشنا شدم برا همین حداقل نمره های املا همیشه بیست بود.
توی دبیرستان خوب مینوشتم. انشاهای خوبی داشتم. اما دیگه حالا با مشغله های کاری و اتفاقای افتاده سختی های زندگی و کار خیلی وقت هست ننوشتم و انگار اصلا یادم رفته کلمات رو.
گفتم که دیروز با خانم سادات موسوی حرف زدم. مدت زیادی هست وبلاگ هاشو میخونم. قشنگ مینویسه روحیه قشنگی داره... یه جورایی حسودیم شد به دوستای وبلاگ نویسش. من که مثل دوستای وبلاگ نویسش توی نوشتن نمیشم اما خواستم منم یه جورایی خودمو جا کنم...
واااااااای!!! عجب خاطره نوشتم از بسیج....
خوب مهمترین اتفاق دیروز همین صحبت من با خانم موسوی بود دیگه.
البته 3 تا نامه هم برا 11 تا دانشگاه داشتم. همشون توی شاهرود هستن. مهمترین نامه معرفی دبیران کانون علمی بود. باید زودتر این کار انجام بشه. تا شنبه ببینم چه جوابی میگیرم.
نوشته شده توسط زهرا در جمعه 89/7/16 و ساعت 8:16 صبح
نظرات دیگران()
